10. ad Laurentium Abstemium,
cui sermones suos commendat, quos eius hortatu ediderit
Siquid, Laurenti, est quod quos haud vidimus unquam
Cogat amare, hoc est imprimis splendida virtus,
Est deinde absentes si nos sentimus amari.
Verum ut te observem virtus an amor faciat quo
5
Me sic absentem dudum complecteris absens,
In dubium merito quisquam revocaverit, ut qui
Vtrorunque pari perpendat pondera lance.
Non tibi postremus datus est locus inter honestos
Et nostri doctos aevi, sed proximus aequas
10
Qui frustra studiis alios praecurrere certant:
Hoc habet ut iusto te prosequar aequus honore.
Sed quod nos et nostra tuo dignaris amore,
Mutuus hunc contra affectus debere fatetur
Se meus, atque pari gratae par gratia menti.
15
Nam quod epistolio suavi me hortaris ut edam
Carmina quis olim dulcis affabar amicos,
Hoc amor, haud res ipsa, facit, qui plurima celat
Nec sentit sparsos in amato corpore naevos.
Nam quid habere potest simplex in carmine risus
20
Quod lector prudens simul et doctissimus optet?
Lusi equidem, fateor, Musasque sub haec quoque vidi
Nobilis ima iugi lento procedere passu;
Vidi ipse audens, nec facile ipsa haec tenuia lusi,
In tenui quanquam labor una et gloria certet.
25
Quae quoniam cupide sic expectare videris,
Permittam, velut e nido quandoque relicta
Matre leves pulli exiliunt temereque feruntur,
Nostra tuo ut monitu genitorem pignora linquant.
Tu commissa tuae fidei quocunque vagari
30
Ne sinito, inque plagas ne tendant illa caveto.
His etenim, ut mos est hominum, tenduntur ubique
Retia, vitali fruitur donec pater aura
Praesertim, nam quod vivat pater officit illis.
Sunt tamen egregii moris, qui pondera rerum
35
Expendunt nec nuncne supersit, sitve quis auctor,
Tunc animo advertunt, filo cum ducier uno
Cuncta vident, uno pendere et pergere ductu,
Iudicio quibus acri et recto praedita mens est.
Hos opus, haud auctor movet aut millesimus annus.
40
Sed veluti siquis tabulae pictoris inhaeret
Obtutu primo ignoti, quia picta placent, mox
Nomen laudandi artificis patriamque requirit
Vt magni faciat cuius spectaverit et rem,
Sic et prudentes doctique aliena tuentur
45
Vt sua collaudantque faventque quibusque, nec ante
Inquirunt cuius, quam lecta frequenter honestent
Laude palam merita, si laude haec digna putentur;
Auctorique diu vitam, quo plurima ludat,
Exoptant, illique simul gratantur et aevo
50
Sub quo contigerit nascenti adolere poetae.
Quales ipse quidem, si fas, veneratus adoro
In terris, qui sacra ferunt nitidissima divis
Aoniis inter Nymphas, et numina summi
Verticis unde latex per gramina dulcis Hymetti
55
Diffluit et fulvo flavescit purior auro.