8. Hieronymo Bononio poetae Tarvisino
Quisque suum sequimur sydus fatale, Bononi,
Quo trahit, et nobis illud sic imperat ut vix
Effugiat quisquam mandata subire, licebit
Sit nulli penitus hominum parere necesse.
5
Haec tibi doctorum sententia prisca virorum
Haereat: hac nulla est potior, nec sanctior ulla.
Sic dum forte gravi et constanti ducimur astro,
In duram morbi speciem devenimus ipsi.
Ille etenim Maia genitus qui praestat ad usque
10
Doctrinas aditum quaerentibus et studiosis,
Haud satis ipse habilis, faveant cui caetera coeli
Sydera, destituit, quondam quos foverat, omnes.
Hinc ego, qui Musis, ut parvae in carmina vires,
Incumbo et conor vulgi me demere turba,
15
Syderis haud valui sortem vitare malignam.
Nec nobis, ut ais, studiorum grata meorum
Sedulitas nocuit, potuisset nam quid obesse
Quod facias certe moderanter quodque libenter?
Nec mirere, gravis si nos premit impetus astri,
20
Nanque vides mutata quidem nunc tempora rerum,
Atque eadem longe diversa prioribus. Vnde
Tam cito, ni commota feri violentia Martis
Saeviat, atque atrox Saturni stella moretur
Quo Iovis et Veneris favor adsit, Mercuriusque
25
Haereat ipse malis, celeres et Luna meatus
Approperet saevam in rabiem, sed et ipsa recondat
Lumina Phoebus item, Phoebus, qui lumina praebet?
Nonne vides ut nunc omnes in bellica raptis
Festinent animis, modo qui sic munera pacis
30
Gaudebant tanta placidi tractare quiete?
Scilicet ille ferox vertit qui martius ardor
Omnia nunc cunctis coelestibus imperat, alta
Parte poli dominus residens et cuncta ministrans.
Nec tamen haec tantum nobis coelestia credas
35
Ostendere, sed his multo graviora minari:
Exilium, tormenta, fames, incendia, pestes,
Diluvia exhaustusque maris, terrae tremores,
Fulmina, terrores, tonitrus, fulgetra, cometas.
Bella sed imprimis portendunt, horrida bella,
40
Quae fore iam posset quisquis praescire, quod atram
Principibus mentem videat bellare paratis.
Ad quos pro se quisque preces intendere supplex
Debeat ut tantis desistant, et mihi iam nunc
Carmine sublimis libet exclamare poetae:
45
"Ne proceres, ne tanta animis assuescite bella."