20. ad Bononium et Pancratium Pyruchinum:
tris superiores odas, si non sententia, convenire saltem inter se,
quod solo pede iambo constent, praeter ultimam,
quae postrema sede habet spondeum, ut sit scazon

At haec, Bononi, quae legis, tibi forsan

Videntur et Pancratio viro docto

Pugnare prima fronte, quod senex dicat,

Negetque non tantum puer sed, audacter

5

Fortasse et impudens nimis, loqui contra

Conetur atque consulentis illudat

Voci superbus et sibi magis credat;

Videatur at contra ita senex ineptire,

In amore puero ut praeferat levis sese,

10

Siccum virenti, ineptum idoneo prorsus.

Verum solere multa sic simul stare

Vos non negabitis, remota quae primum

Cum sint, olescunt invicem et ferunt unum.

Sic ipse magnus orbis, ut potest, unus

15

Apparet e contrariis satus multis.

Hoc et trimetri nunc sibi mei poscunt,

Sententiis qui protulere diversis

Vnum quod extet consonetque idem, tantum

Introspicere siqui abditum velint sensum;

20

Quod si assequuntur re minus, pedis saltem

Virtute praestant, nanque iambus iis unus

Per omne rite cursitat celer carmen;

In calce fessus claudicet nisi scazon.