Giovanni Aurelio Augurelli iambici libri 2, 10

Testo base di riferimento: M. Niero, 1986-87

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


10. ad Triphonem Chabrielum patritium Venetum:
vitae propriae immutationem, immutationisque detestationem

Aetate prima iam fuit, Tryphon, dulcis

Scatensque abunde plurimis bonis vita,

Cum grata laeto res mihi foret nulla

Vacans amore, dulcibus iocis, Musis,

5

Musis amantium levi ioco plenis;

Ridere nobis cum liceret exorto

Ab sole ad alteram dieculam prorsus,

Fieri brevem quam dormiendo oportebat,

Vt noctis exactae vicem resarciret;

10

Amicus hinc cum luderet lyra versus,

Referret illhinc cum puella fabellas;

Cum Phoebus invicem Venusque certantes

Noctu Lyaeon et die fatigarent;

Cum fessus urbe rus petens relinquebam

15

Molestiarum siquid esset in porta,

Ferens cachinnorum integrum gregem mecum;

Vbi rivulos scatentis undulae spectans

Aestum levabam uno vel ipsius visu;

Vbi virentis ingredi comae lucum

20

Mihi licebat intuentibus Nymphis,

Faunos ut altis montibus leves acri

Excipere fessas videram feras cursu,

Cereris ubi et Pomonae, ubi Palis et Bacchi

Dulcis honores deferens domum rure

25

Vescebar epulis suavioribus cunctis;

Cum saepe sacros interim choros Phoebi

Et ruri et urbe inviserem pius vates,

Si nomine hoc dignus venio tamen tanto.

Nunc ipse tota erro via, nec in rectam

30

Solutus unquam turbidis feror curis,

Qui nunc honores, nunc opes levis tracto,

Vtrisque cum longe tamen volens absim;

Ad haec amici sed trahunt, trahit vulgus,

Hic obloquendo, hortando at exigunt illi

35

Vt quae mihi fugienda sunt, sequar prudens,

Et ut negociis dies vacet nulla,

Quae differant, agantque me omnibus semper

Horis nec ullius quietis admittant

Locum, sed hanc mihi negent magis tanto

40

Maiore quanto premio mihi posco.

Haec ergo ne est, an illa vita dicenda?

An viva mors haec, illa sed deum vita,

Cum summa pax quiesque summa prodirent

Comites mihi passu pari, nec haereret

45

Lis ulla, nec contentio, malignaeve

Rixae protervia contumax bonis unquam;

Cum scelus abesset omne prorsus horrendum,

Vis omnis, error omnis, ambitus omnes,

Amicus omnibus bonus bonis essem,

50

Laetus comes, sodalis integer cunctis

Quibus vicissim amor aderat pius, semper

Prae rebus omnibus colendus imprimis.

Qui me priori redderet dies vitae,

Statueret idem regibus parem summis.