4. redeunti Musae: carmen ex solis iambis

Quis hoc beatior dies, quis hoc iocis

Magis refertus omnibus?

Puella, quam sodalis huc meus mihi

Bononius reduxerat,

5

Pedes ad ecce constitit meos gemens

Precesque fundit uberes,

Vt ipsa semper, ac fuit diu, mihi

Adhaereat propinquius.

Fugae pepercimus, nec amplius graves

10

Pati serena quivimus

Notare lumina et faces eam, quibus

Nitore vincit aethera.

Restringor arctius simulque conferor

Pari libentius pede,

15

Vt illa prodit, ut sedetque, et omnia

Ait, facit decentius.

Amabere ergo semper et fovebere,

Venusta, post Lycen, mihi,

Superba prole, dulcis arte, filia

20

Clius Apollini sata.