29. somni, sive non falsi visus imago

Adest deum munus sopor,

Mortalium dulcis quies;

Vos curae abite in maximam

Oblivionem pessumae.

5

Abite, quid moramini?

An semper altera alteri

Succedet? Ac iugis vago

Ritu scatebit fluminis?

Non quippe, nam vos aut mero

10

Tristes abunde diluam,

Aut vos puellae verbulis

Tandem resolvam blandulae.

Sternetur hic mollis thorus,

Spirabit hic olens rosa,

15

Pulsabit elegans puer,

Virgo canora succinet.

Obrepet oculis languido

Sensim mihi lenis sopor,

Laetaeque mentis somnia

20

Optata semet offerent.

Videre videor en leves

Ludentium iam iam choros

Nympharum ad undae limpidum

Musis dicatae rivulum.

25

Num somnus hic est, an quies,

An visus, an ne insomnium

Videre quod videmur, et

Dulci quiete perfrui?

Quid illa, quae tot flosculis

30

Sertum evariat, aut quae rosas

Legens rubenti e stipite

Illi ministrat sutiles?

O cui parantur vertici

Doctaeque fronti praemia?

35

Cui myrtus una Cypridis

Phoebique laurus texitur?

Ni forte nascenti modo

Vati coronam nectitis

O dulce et o perenniter

40

Fluentis undae praesides.