28. ad Benedictum Bertoldum Patavinum:
elegantis amoris commendatio

Cum tu perusti detegis tuos mihi

Ignes, amice, pectoris,

Languentis in me desides incendii

Vires resumi sentio,

5

Acuta quin et expediri spicula

Arcumque nervo contrahi

Quo me frequenti sauciare perditum

Amor solebat vulnere.

Quis nanque flamma pulchriore aduritur?

10

Quis lentiore fomite?

Ardes beatus virginum pulcherrimam

Quotcunque vivi marginem

Fontis frequentant, qui puellis proxime

Aditur unus omnibus.

15

Habes et unde lenius sub hoc tibi

Ardore pectus aestuet,

Quod usque pura fluminis lympha sacri

Foves inusta vulnera.

Humorque vires his levandis sufficit

20

Calorque contra nititur.

Scatent ad iisdem quippe vi tam dispari

Latex et ignis fontibus.

Quid non amando ferre, quid non perpeti,

Quid non adire possumus?

25

Iam qui ferarum contudit victor minas,

Iussis puellae paruit.

Adnabat iras turbidi temnens maris

Viso Leandrus lumine.

Caram petuit Ditis ad sedes lyra

30

Vates canora coniugem.

Tu subter undas ureris, dum Naiada

Vndis latentem quaeritas.