27. Perolla ad Iphin, quod de se suspicari nolit

Rex mentis atque corporis

Mei potens et unice,

Da semper operam, ut nos ames.

Serva datam mihi fidem

5

Fidusque promissis mane

Velut facis quammaxime.

Et quanquam agas id sedulo,

Nam me cupis solam scio

Et praeter hoc nil expetis,

10

Amor tamen sic excitat

Mihi furentem spiritum,

Vt cogar his te colloqui.

Non quod patens ignis tuus

Extinctus usquam appareat,

15

Calorve sit vetus minor;

Quin immo semper excitum

Te miror atque sentio

Timore perculsum gravi

Ne forsan alter haereat

20

Amans mihi propinquius,

Et te misellum deseram.

Sed sede montes propria

Prius moveri videris

Et retro ferri flumina,

25

Quam non perenni tempore

Te corde conditum intimo

Dulci geram cupidine.

Ac forte siquem detinet

Spes ulla nostri, hic maximo

30

Errore captus fallitur.

Nam talis est amor meus

Quem iam tibi dono dedi,

Qualis nequit qui dividi.

Si me cor exoptam tuum

35

Et ipsa te solum expeto

Nec nox diesve praeterit,

Quin tecum agam, tecum loquar,

Tibi propinquem te volens,

Lubens, frequensque prosequar.

40

Si perdite me diligis

Et ipsa te in terris colo

Coelo velut missum mihi,

Tu vita spesque et corculum,

Tu quicquid est mihi boni,

45

Et unde pendent omnia.

Facessat ergo omnis procul

Abs te timor si me mea

Tibi dedit felicitas.

Nam quod semel fatum probat

50

Mutare nunquam paulum

Mortalis ullus quiverit.

Ne vita sit igitur gravis

Tibi; hoc, amabo mi, cave

Ne suspiceris amplius.

55

Fac ut tibi mollis thorus

Dulci quiete somnia

Perfusa semper praebeat.

Hei, non parum me commovet

Levis tua erga me fides,

60

Nec, ut deceret, credula.

Velimque fias certior

Te mi dolorem maximum

Afferre, quod sic haesites.

Dissolve falsam languido

65

Affectionem pectore, et

Causam doloris amove.

Ac si mihi velis bene,

Nec quod ferat poenam cupis,

Hoc sic ages ut quaerimus.

70

Laetique sic ambo diu

Aberimus o nigris mea

Lux cogitationibus,

Et mille post annos erit

Qui forte amoris gratia

75

Tanti stupescat invidus.