23. ad Cornelium Castalium Fertinum:
imitandum Petrarcam iis, qui eius generis poetica praestare velint,
quod in ea lingua, qua loquimur, caeteris praeferendus est

Mirum videri Vadius sibi quondam

Dicebat id: cum, alias acutus et solers

Vates, Petrarca scriberet frequens plures

Versus latine, et quid deceret expertus

5

Parum videret, qua utimur tamen lingua

Veneres eum ita lepidi poematis cunctas

Implesse, ut optimi quibusque conferri

Graiae ac latinae vatibus queat Musae.

Haec ille, erat qui candidus simul iudex

10

Simulque rerum doctus et simul prudens,

Vtraque lingua vir peritus et grandi

Virtute mirae praeditus senex vitae.

Contra ipse quotiens elegans tuum scrutor

Ad me Bononiumque nunc datum carmen

15

Et quosque similes his frequenter emittis,

Te laude totiens prosequor statim iusta,

Quod lege veteres aemulatus antiqua

Nec sensa tantum, verba sed quoque illorum

Effingis, atque par tibi decus quaeris.

20

Cum vero "Amores" perlego tuos, qui nunc

Circunferuntur, miror aliter ac ante

Sentire te, qui solitus inclytos semper

Sequi poetas lydios, velut Dantem

Seu mage Petrarcam, luseris graves olim

25

Simulque dulci concitos lyra versus.

Secutus at nunc perperam novos quosdam

Vates minutos, praevenis quidem hos tanto,

Quanto e venustis sumpseras prius pleno

Haustu liquores fontibus, sed haud aequas

30

Quos tu solebas pristino viros cursu.

Nec mentis hoc vitio tibi putem dandum,

Ni quod ita vis tu; sordidos enim primum

Exuere amictus, ut lubet, potes liber;

Mox aurea, quae te decet, frui veste!

35

Ornatus est nam puritas novae linguae

Splendorque, et acris additus labor limae,

Ne penitus extet barbara haec recens aucta

E barbarorum tum profecta conventu,

Cum iam latinam pellerent senem sede.

40

Quod assequetur qui sequi velit vatem,

Etrusca coelo quem datum tulit tellus.