16. ad Paulum Decanalem patritium Venetum:
eos beate vivere qui amori et disciplinis incumbunt

"Silene, nam cum dulcis Euhyus tibi

Inflare venas coeperit

Arcana claro cuncta cernis lumine

Vltroque visa praedicas,

5

Dic, oro, quae nam causa sic mortalium

Mentes inanes concitet,

Volens ut ullus haud vicem ferat suam

Sed quisque prorsus improbet."

Haec ego, mihi cum reddidit contra deus

10

Amotus ora cantharo:

"Ne quaere quod mortalis unquam vis nequit

Indagine ulla consequi.

Sic est, supremo sic semel visum Iovi,

In aes ut aurum verterat,

15

Ferroque deinceps inquinarat secula,

Quondam beata et aurea."

Haec fatus ille munus ad suum redit,

Sitimque sedat anxius.

At tu per omnes, Paule, ne putes tamen

20

Id usquequaque porrigi,

Vt nullus unquam sorte contentus sua

Possit beatus vivere.

Verum putato quos hiantes videris

Vel semper his honoribus,

25

Quos aura vulgi ventilat, vel rebus his,

Fortuna quas dat unica,

Eos nec ulla sorte contentos, neque

Vlla beatos degere,

Sed esse multa, triste quae virus queant

30

Horum per artos spargere.

At qui relictis anxiis curis procul

Vitam quiete protrahit,

Vel qui puellae gratus in sinu suae

Amoris igne aduritur,

35

Aut qui sororum concitus sacris novem

Phoebi furore ducitur,

His pura mentis lux renidet omnibus,

Aerque cedit nubilus.

Hinc tu pudenti, nam sapis, cupidine

40

Rarae teneris virginis,

Et verba tum modos amas, tum splendidi

Vultus nitorem suspicis.

Hoc praestat aegro sanus, hoc intelligens

Indocto amator interest.

45

Ingressus hanc tu semitam complecteris

Quicquid beatis convenit,

Nam singularis obtigit quondam tibi

Primis ab annis indoles.

Mores secuti sunt et artes optimae,

50

Quibus potenti caeteros

Praecurris ausu iuvenis, ac harum quoque

Ardore flagras intimo.

Vterque summus est et impotens amor,

Vterque coelo provenit.

55

Nutu tuetur ille se Cupidinis,

Hic lege contra Pallados.

Quis sorte non contentus hac? Quis denique

Te non beatum duxerit?