14. Flora et Alcon mutuo se amantes

Amica sicui praestitam fidem servat,

Laetoque ridens annuit Venus vultu,

Dici beatus hoc magis potest nemo.

At siqua amantem perdite est virum nacta,

5

Cupidinisque vinculo tenet vinctum,

Felicitati iam sibi viam fecit.

Sed siquis ardet, nec parem refert ignem

Grato ex Amore, nec sibi modum ponit,

Miserrimis aeque omnibus miser vivit.

10

Quod ne superstet providis onus vobis

Cavetis una, mutuoque vos inter

Pendetis affectu, unicique consensus

Dulcem tenore ducitis pio vitam.

Sic haeret ulmo proxime diu vitis,

15

Inseparato compari gemit turtur,

Vno palumbes congerunt loco nidos,

Adiunctus uni pipilat suae passer.