28. ad Musam de laudibus Glyceres

Hunc quoque extremum Glyceren canenti

Diva concedas Erato laborem,

Dulce quae nomen retines amoris

Sola sororum,

5

Sive Cyrraei spaciata saltu

Collis altorum nemorum sub umbra

Lenibus circum fidibus silentem

Aera mulces,

Sive Permessi vitreas ad undas

10

Fluminis, cantus referente ripa,

Molliter divum modularis ignes

Voce canora.

Ergo quas primum repetam pudici

Pectoris dotes? Fidei ne sacrum

15

Vinculum quo iam religata nonum

Nectit in annum?

Vinculum quod nec minimum superba

Sorte cuiusquam poterit resolvi,

Vinculum quod perfidiae nec ulla

20

Arguet aetas.

An ne quae casto sedet ore nuda

Veritas illi probitasque semper

Atque iocundo pudor et venustas

Iuncta lepore,

25

An prius solers labor atque mentis

Providae sensus referantur et quae

Rebus est illi in dubiis adhaerens

Ardua virtus?

An modus famae metuens malignae,

30

An ne quae simplex et hians honori

Semper est concors famulata puro

Forma pudori,

Quaeve sic dulci mihi me rapina

Abstulit, nil ut reliquum supersit

35

Quod meae non ex dominae benigno

Pendeat ore?

Nanque si fas est oculo quid unquam

Forte mortali superum videre,

Id mihi quondam intuitu beato

40

Contigit uno,

Versa cum sanctos acies ad ignis

Syderum, laeta quibus illa fronte

Lucidum fulget, nihil esse sensit

Pulchrius usquam.

45

Inde, quis credat, propius tuenti

Certus in coelum reditus patescit

Atque facturis iter illud omni

Latior extat.

Nanque si tanta reliqui per omnem

50

Luce coelestes aditum renident,

Sordidae in terris animae quid ultra

Fata moramur?

Quin eo laeti properamus unde

Spirat haec nobis levis aura cuius

55

Mirus invitat decor atque aperta

Limina monstrat?

Ipse, quam longum fuerit super mi

Vita, divinum iubar hoc sequendo

Eximar caecis tenebris et atro

60

Carcere liber.