7. Apollinem precatur, ut fas habeat Horatium Flaccum
imitari atque utriusque interim laudes canit

Dive Latona sate, qui supremi

Dulce pertentas animum parentis

Aureo plectro et cithara decorus

Fratris eburna,

5

Tu, poetarum venerandus auctor

Quem novem circum resident puellae,

Tu salutari revocas veneno

Corpora leto,

Tu procul ventura vides tibique

10

Deditus sentit recinentis augur

Alitis linguas volucrumque pennae

Praepetis omen,

Tuque tot late spacium prementem

Iugerum multa colubrum sagitta

15

Sternis: hinc dictos celebrat iuventus

Pythia ludos.

Hic pedum cursu iaculove primus

Et potens coestu meliorve disco

Et catus lingua Esculeae reportat

20

Frondis honorem.

Arbore excerptae varia corollae

Pendulos crines poterant decere,

Cum tibi non dum propria virerent

Tempora lauro,

25

Quae, tuus quondam iuvenilis ardor,

Vt simul terris fugiendo inhaesit,

Sola de cunctis decorat recepta

Teque tuosque.

Te Claros nec non Pataraea regna

30

Teque natalis tua Delos amplis

Laudibus tollit, colit et verenter

Delphica tellus.

Phoebe, qui curru nitido per orbem

In die curris semel et vaganti

35

Nocte fulgentis radios sorori

Porrigis ultro,

Splendidum mentis mihi lumen atque

Spiritum reddas modulantis oris

Vt queam gratis fidibus latinum

40

Dicere carmen,

Quo fere primus docilis modorum

Daunius vates meditatus aequas

Protulit laudes tibi feriato

Secula centum,

45

Quove nunc divos puerosve divum,

Nunc opes regum canit, aut protervae

Improbis actus stimulis iuventae

Detegit ignem,

Aut humi prave vitiis gravatos

50

Deprimit multoque levat decore

Aureos mores, fidicen per omne

Nobilis aevum.

Fas mihi gressus avide sequenti

Illius tantum nemorum per alta

55

Progredi, quo me meritis decenter

Frondibus ornes.