1. ad Pandulfum Malatestam
impuberi tum aetate adolentem
atque Arimini principem

Illustris veterum progenies ducum

Auctura Italicum militiae decus

Antiquae, egregia siquid ab indole

Veri praescia mens longius augurat,

5

Pandulfe, hanc tibi quo possumus aptius

Conamur, tenues, Aoniis diu

Distinctam fidibus tendere barbiton,

Qua iam quaeque geres fortiter auribus

Intentis moduler prodita posterum.

10

At nequa dubius forsitan hic roges

Ecquidnam meritis addere fortibus

Exilis gracili Musa queat sono,

Noris quam facile protinus evehant

Sese quae modicis edita ab ortubus

15

Sensim per numeros proveniunt suos.

Hanc ergo in reliquum sic meditabimur

Exemptam exiguis ducere vocibus

Priscorum sonitus inter, ut arduis

Iam factis etiam proxima consonet.

20

Quin et cum superum numine res tibi

Crescent eximiae, surget et altior

Nobis ex humili spiritus et tuas

Per laudes agilis nos feret. Interim

Quas haec cunque tibi primitia levi

25

Praeludit cithara, ne fuerit precor

Tanti parva quidem continuo mora,

Quin aequa accipias aure. Solent prius

Neglecta, interius si vacat inspici,

Quondam non minimo post pretio fore.