6. Gaetulici, de Alcone et serpente

Vidit ut implicitum puero pater anxius anguem,

      Intendit dubia cornua flexa manu;

Inque ferae fauces calamum sic torsit, ut audax

      Terruerit natum non minus angue senex.

5

Sed nunquam pius errat amor: puer, hoste perempto,

      Salvus erat: stupuit morte dirempta salus.

Victor ab hac pharetram quercu suspendit et arcum,

      Fortunae atque artis quae monumenta suae.