Angelo Poliziano epigrammata, 45

Testo base di riferimento: I. Del Lungo, 1867

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


45. in eumdem, de curto et longo

Quod me scire negas vel curtum scribere carmen

      Vel longum, fateor, solus utrumque facis.

Nil breve nil medium est. Longum est curtumve, Mabili,

      Quicquid habes, quicquid aut geris aut loqueris.

5

Proximus a primo tibi pes est tempore curtus,

      Quando expedivit inseris hexametro.

Altera curta tibi solea est, curtumque, Mabili,

      Subligar; erumpunt hinc digit, hinc veretrum.

Siquis forte tuas studeat componere laudes,

10

      Vno longus erit hic quoque versiculo;

At siquis scribat quot habent tua carmina mendas,

      Conficiet curtas hic vel hic Iliadas.

Quae semper fellat dicit periuria semper,

      Longa tibi lingua est; hac cito curtus eris.

15

Quod vacat, est longum caput atque enorme, Mabili,

      Iudice vel cerebro; si quod inest, rogita.

Verum alia est aliis sententia, namque Phrenesis

      Conqueritur capitis de brevitate tui;

Qui cerebro tenus id lacerant, curtum esse fatentur;

20

      Tu quoque mox curto curtus eris capite:

Quamquam id carnifices nondum statuere, sed ingens

      De te certamen est gladio et crucibus;

Hoc spurci mores impura hoc vita meretur,

      Obscoenoque animus corpore sordidior.

25

Quid moror his? Nam si prolixum singula narrans

      In te ego nunc libru, scripsero, curtus erit.