Angelo Poliziano elegiae 4

Testo base di riferimento: I. Del Lungo, 1867

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


Iuveni eruditissimo Thomae Baldinotto salutem

 

Si quisquam Hippotadem Boreamque Eurumque frementem

      Flexit hyathaei carminis eloquio,

Aut si floriferae Cyclopa e montibus Hyblae

      Sirenes solitae ducere carminibus;

5

Nempe adamantaeo fuerit si pectore, vel si

      Saxum habeat, vel si ferrea corda gerat,

Septa medusaeis videat si colla colubris,

      Qualia Cepheni qualia vidit Atlas;

Audiat hic si fors tua dulcia carmina, Thoma,

10

      Optet ab Aegeis currere verticibus,

Optet anhelanti caelum transimittere penna,

      Optet ab extremis currere Gangaridis.

Multos fama trahit, multos tua carmina, quosdam

      Natura aethereo mitis amore trahit.

15

Ast ego quantum ansim, liceat si forte sonantis

      Aonio cantum spargere monte chelys!

Non Zethus Calaisque leves, non callidus Argi

      Victor, non Danais filius aurigena,

Non aurae aut volueres superent. Proh tristia fata!

20

      Sic sors mortales imperiosa domat.

Tu tamen argolicum dum carmine tollis Homerum,

      Quam merito vati munera digna refers!

Perge igitur: mox laurigero sublimior aestro,

      Aggredere aonia fortia bella tuba.

25

Iamque vale, et nostrum serva sub pectore amorem,

      Vt capitolino prisca camoena Iovi.