Gerolamo Bologni Candidae libri tres 2, 6

Testo base di riferimento: C. Griffante, 1993

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


6. somnium quo illi rusticanti puella apparuit
visa de eius perfidia suspicari

Nox erat et medium rutilis iter egerat alis

      Cederet ut fratri rosida Luna suo

Cristatusque diem cantu praedixerat ales

      Stellaque in aequoreas quaeque ruebat aquas,

5

Et tandem fessa curis de mente fugatis

      Mulcebat placidus languida membra sopor.

Tum pater emittit reseratis somnia portis

      Somnus et ambiguis fallit imaginibus

Pronaque mens ut cuique sua est, ita lusus inanis

10

      Quoslibet intentos ad sua vota trahit.

Visus eram medio Phoebi exurentis ab aestu

      Fessus in herboso procubuisse toro.

Populus umbrosis rivo superaddita ramis

      Fontanas densa fronde tegebat aquas.

15

Hic volucres querulis complebant vocibus auras,

      Threicium flebat garrula mater Itym.

Prata colorabant varii redolentia flores

      Candida Puniceis lilia mixta rosis.

Vix tot crediderim nituisse coloribus arva

20

      Aetnaeae quondam florida Siconiae

Cum vaga Persephone, maestae pia cura parentis,

      Ablata est niveos flore referta sinus,

Qualia Phama refert manes habitare beatos

      Molles ubi Zephyro calta fovente viget.

25

Visa mihi fusis per eburnea colla capillis

      Candida summissa talia voce queri:

"Ausus es an nostros alio traducere amores?

      Mobilior foliis quae levis aura quatit,

Ausus es an nobis aliquam praeferre puellam?

30

      Nescio quid magni suspicor esse mali.

Phoebeos anno spatium mihi longius ortus

      Bis traxi et noctes te sine sola duas.

Tu ferus interea nostrique oblitus amoris

      Tu potes a vultu durus abesse meo.

35

Interea lentus florentia rura pererras

      Dum recolo luctus sola relicta meos.

Sacrilegae timui quotiens periuria linguae!

      Et tamen incautae sunt data verba mihi.

Haec ne fides totiens superos promissa per omnis

40

      Te sine me nullum vivere posse diem?

Quid tibi nunc Veneris si laesa potentia magnae,

      In poenas summi si ruat ira Iovis?

Fixus erat stulte quia te meus ardor in uno

      Credebam nostrae mutua iura facis.

45

Pollicitis surdas adhibere virilibus aures

      Exemplo discat quaeque puella meo.

Fraudibus, heu, chari si sum decepta Bononi

      Perpetuus dudum quem mihi iunxit amor,

Quid sperent aliae, cum sit fallacior alter

50

      Forsitan et plures ausit inire dolos?

Nescio quem perhibent ignoto in litore Theseum

      Vxorem aequoreis deseruisse feris.

Prima igitur Gnosis periurum flevit amantem,

      Vt similes luctus ipsa secunda feram".

55

Dixerat et tenues pariter secessit in auras

      Indomito nubes ut fugit acta Noto.

At mihi temptanti fugitivo nectere collo

      Deseruit fugiens bracchia mota sopor.

Iam prope vecta aderat roseis aurora quadrigis,

60

      Deserui trepido tristia rura pede.