5. Aeternitati

Ipsa mihi vocem atque adamantina suffice plectra,

Dum caneris, propiorque ausis ingentibus adsis,

Immensi regina aevi, quae lucida templa

Aetheris augustosque tenes, augusta, recessus,

5

Pace tua late pollens teque ipsa beata,

Quam pariter flavos crines intonsa Iuventa

Ambit et indomitum nitens Virtus pede aeneo,

Altera divinis epulis assistere mensae

Purpureaque manu iuvenile infundere nectar,

10

Haec largas defendere opes et pectore firmo

Tutari melior fixos in saecula fines

Hostilesque minas regno propellere herili;

Pone tamen, quamvis longo, pone, intervallo,

Omniferens Natura subit curvaque verendus

15

Falce senex spatiisque breves aequalibus Horae

Atque idem totiens Annus remeansque meansque,

Lubrica servato relegens vestigia gressu.

Ipsa autem, divum circumstipante caterva,

Regales illusa sinus auro atque argento,

20

Celsa sedes solioque alte subnixa perenni

Das leges et iura polo coelestiaque aegris

Dividis et certa firmas aeterna quiete,

Aerumnis privata malis, privata periclis.

Tum senium totis excludis provida regnis

25

Perpetuoque adamante ligas fugientia saecla,

Amfractus aevi varios venturaque lapsis

Intermixta legens praesenti inclusa fideli,

Diversosque dies obtutu colligis uno:

Ipsa eadem pars, totum eadem; sine fine, sine ortu,

30

Tota ortus finisque aeque; discrimine nullo

Tota teres, nullaque tui non consona parte.

Salve, magna parens late radiantis Olympi,

Magna deum, precibusque piis non dura rogari,

Aspice nos (hoc tantum!) et, si haud indigna precamur

35

Coelestique olim sancta de stirpe creati,

Adsis, o, propior, cognatoque adiice coelo.