Michele Marullo hymni naturales 1, 2

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1951

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


2. Palladi

Te te, suprema maximi proles Iovis,

Innupta Pallas, invoco,

Hastae potentem nobilis viraginem,

Quam Phorcis asperat ferox,

5

Cum multilingue sibilis quassans caput

Procul profanos submovet.

O sola rerum, o lucidi domina aetheris,

O coelitum sanctum decus:

Huc huc duelli, pacis huc ades potens,

10

Seu te tyrannicum solum et

Vicina templa rupibus Telonicis

Seu fertilis Nilus tenet,

Sive alta Itoni saxa sive argenteis

Vorticibus Inachus pater,

15

Sive in remotis optimi regnis patris,

Dignata mortales parum,

Aevum beata ducis et nutu omnia

Heres paterna temperas:

Quo non Metus, non inquies penetrat Dolor

20

Dubiisve Senium gressibus

Aut sydus anni noxium aut Auster gravis

Morbis domesticis sinum,

Sed cuncta vere germinant semper novo

Vicis malignae nescia,

25

Et nunc fluentis irrigantur lacteis

Nunc melle passim Hymetio.

At ipsa curru flammeo septemiugo,

Ter auream quassans comam,

Longum citatas huc et huc agis rotas

30

Ausis tremenda masculis:

Subsidit aether ipse, contremit fretum,

Emota respondent sola.

At, quae trecentae virginis stipant latus

Olea revinctae candida,

35

Pars haeret uno fixa in obtutu deae,

Tam forti ab ore pendula,

Aliae aut recenti lilio aut spargunt rosis,

Quod quaeque potis est conferens.

Has pater Homerus inter atque Orpheus pater,

40

Vterque plectro adamantino,

Partum Chariclus subsecuti nobilem,

Laudes heriles concinunt:

Vt sola patris vertice ex ipso edita,

Hominumque origo et coelitum,

45

Prima et nefandos aggeres disieceris

Audax paternis ignibus,

Ipsumque fratrum maxime Enceladum trucem,

Non ante equestris cognita,

Stagnis profundi Tartari demiseris,

50

Mirante monstrum patruo;

Prima inquietis gentibus certas domos

Stabilemque dederis patriam,

Prima arce, prima moenibus ditaveris,

Prima optimis tot artibus.

55

Tu sancta prima iura, tu legem invenis,

Commenta vim dignam malis,

Tu prima mentes compari nectis iugo,

Tu propria tribuis pignora,

Tu celsa raptos tollis ad templa aetheris,

60

Tu patriam antiquam doces

Coelumque patrem maximum rerum omnium

Curis caducis subiicis.

Salve, beati lucidum germen patris,

Vere Phaneta splendide,

65

Eadem virago, mas eadem, eadem furor,

Sapientiaque eadem et quies,

Animisque nostris ades et atra nubila

Discute tua immensa face.