11. ad Baptistam Feram
Iam aestas torrida tertium
Aestatisque parens flava redit Ceres,
Cincta concava tempora
Foecundae segetis muneribus sacris,
5
Ex quo perditus occidi
Avulsus dominae, Fera, meae sinu,
Cuius vel Styge naufragus
Obtutu poteram reddier unico,
Cum per tot nemora interim,
10
Tot sylvas vagus et sicubi pervia
Vnis antra patent feris,
Nequicquam mihi me subripio miser.
Nam quaecunque oculis patent,
Illic continuo vultus et aurei
15
Occursat capitis decor,
Et quae nec fugere est lumina nec pati.
Ipsa robora habent genas
Oris purpurei et pectora eburnea,
Ipsa sibila frondium
20
Carum nomen, et agnosco sub amnibus
Responsantis herae sonum,
Tam diversa locis quam regio tenet.
Olim fabulam ego impiis
Terrendis stimulos rebar et asperas
25
Vltricum Eumenidum faces,
Sed prorsus nihil est usque adeo leve,
Quod non sensibus intimis
Admissum moveat sede animum sua.