11. ad Baptistam Feram

Iam aestas torrida tertium

Aestatisque parens flava redit Ceres,

Cincta concava tempora

Foecundae segetis muneribus sacris,

5

Ex quo perditus occidi

Avulsus dominae, Fera, meae sinu,

Cuius vel Styge naufragus

Obtutu poteram reddier unico,

Cum per tot nemora interim,

10

Tot sylvas vagus et sicubi pervia

Vnis antra patent feris,

Nequicquam mihi me subripio miser.

Nam quaecunque oculis patent,

Illic continuo vultus et aurei

15

Occursat capitis decor,

Et quae nec fugere est lumina nec pati.

Ipsa robora habent genas

Oris purpurei et pectora eburnea,

Ipsa sibila frondium

20

Carum nomen, et agnosco sub amnibus

Responsantis herae sonum,

Tam diversa locis quam regio tenet.

Olim fabulam ego impiis

Terrendis stimulos rebar et asperas

25

Vltricum Eumenidum faces,

Sed prorsus nihil est usque adeo leve,

Quod non sensibus intimis

Admissum moveat sede animum sua.