31. ad tabellam
Parva, sed nimium tabella felix,
Quae vultus dominae refers cupitos
Et nunquam mihi dura, acerba nunquam,
Fronte nescio quid nuis serena:
5
Vt te conspicio libens et ora
Mille Amoribus aucta Gratiisque
Agnosco! ut genulas meae puellae,
Vt caros libet intueri ocellos,
Quos dari cuperet sibi Dione!
10
En cape, en violasque cinnamumque
Et mixtas casiae rosas rubentis:
Cape olim tibi destinata serta,
Quae vides lacrimis madere nostris.
Tu suspiria longa, tu dolentis
15
Posthac accipies graves querelas
Et praesens poteris videre flentem,
Quem nec mensa iuvat petita frustra
Nec somnus tegit aut quies ocellos.
At vos interea, labella cara,
20
An est cur ego pressa non resuggo
Et centum fero basiationes?
Sed quis tam subitus refulsit ignis?
Quae te fax, bona, corripit, tabella?
Nosco incendia dura, nosco flammas,
25
Quas de pectore convomo aestuanti:
Mea isthaec, mea culpa; ego scelestus,
Qui te dum temere osculis fatigo
Et iuncto iuvat ore commorari,
Saevo pectoris halitu perussi.