30. de Andrea Lamponiani

Dum forte Aemathiis Virtus Romana parentat

      Manibus et lacrimis pelluit ossa pia,

Lamponianidae miseras nex perculit aures

      Et subito sensus diriguere gelu.

5

Mox tamen ipsa sui non immemor allevat artus,

      Vtque dedit caris annua iusta rogis,

"Brutorum Cassique" inquit "monumenta, valete,

      Quaeque meis longum fletibus herba vires:

Nos alio revocant nova funera sanctaque nati

10

      Sparsa per indignas, hei mihi, membra vias.

Scilicet haec eventa mihi Fortuna reservat,

      Sic quoque sed certe iura tuenda meis."