24. de Neaerae absentia

Invisus mihi Ianus adest, absente Neaera:

      Ite procul, lusus blanditiaeque leves:

Conveniunt lacrimae tot suspirantibus aegrae

      Aptaque singultu tristia verba meo.

5

Quod tamen in me unum est, cor tecum animusque, Neaera, est,

      Absentem quamvis sors procul atra tenet.