77. de Antimacho

Solve nodosa miserum cathena

Quem feri coelum nimis et proterva

Carceris caeci loca sub profunda

Sorte tulere.

5

Te rogat mater lachrymosa tristis,

Te soror sparsis humeros capillis

Per suos, parva miseranda natis

Te quoque coniunx.

Si pater mortem scelus ob meretur

10

Turpe, quid parvi meruere nati?

Caede mactabis miseri parentis

Quos simul omnes.

Dentibus saevis aper est timendus,

Dentibus tigris violenta duris,

15

Cornibus taurus, basiliscus ore,

Vngue laena.

Mitis est agnus, pecudes, capellae,

Bos, equi, damae, lepores, columbae.

Ille sit saevus probus et pius fit

20

Ille necesse est.

Sic iubet coeli genitor profundi

Per rosas spargens Cereris per herbas

Fertiles gramen lolii protervum

Triste rubique.

25

Iura si semper sequimur severa,

Quem locum claemens pietas habebit?

Candidae mentes, animi sereni,

Blanda voluptas?

Ergo da capto veniam petenti,

30

Qui tui regis regis omne regnum.

Regibus semper proprium deisque

Nam misereri est.