Panfilo Sasso epigrammaton libri 2, 26

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


26. Petro Bravo de die Natali

Luciferi redeunt semper celebranda decembris

      Tempora, natalis lux redit alma Iovis.

Ante fuit semper, magni qui conditor orbis,

      Nascetur; pariet filia casta patrem;

5

Induet humanae spolium miserabile formae

      Vt torvo Stygii liberet ore canis.

Iam fas est taceant vadimonia, iurgia, lites,

      Atque suburrani garrula turba fori,

Cerdones, lanii, tonsor, ludique magister,

10

      Ictibus et crebris qui ferit aera faber;

Et quos, Petre, tibi misit Nilotica tellus,

      Accipiat calamos scortea theca suos.

Sancta sacerdotes modulantur carmina nostri,

      Ite procul Satyri, Moenades ite procul.

15

Ebria non nobis tygris, non sordida vino

      Thyas et anguigero gens fera crine placet.

Victima caesa litet, cumulentur honoribus arae.

      Suspendat picto munera quisque tholo.

Post sacra, postque preces, post plurima dona deorum,

20

      Damnoso certet cum cane pulchra Venus,

Et resonent moto tali, vel iacta fritillo

      Tessara quo vitreo calculus hoste cadat.

Qui coluere Iovis lucem, docuere priores

      Natalis Christi nos celebrare diem.