Panfilo Sasso epigrammaton libri 1, 72

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


72. de avaritia puellarum urbis

Quisquis amat Venerem, Veneris cui grata libido est,

      Cuique placent Gnydii tela facesque dei

Deserat infestae celeri pede sedulus urbis

      Limina fastosos ambitiosa lares.

5

Non amor est illic, sed lis, sed iurgia, sed quae

      Huma num vexat pallida cura genus,

Tristis avaritiae rabies quae colligit aurum

      Quaerit et immodicas anxia semper opes.

Quaelibet in media munus petit urbe puella,

10

      Aes amat et gemmas purpureamque togam;

Et si non mitram, si non bombycina portas,

      Te fugit et flammas ridet avara tuas.

At hic per violas, per florida iugera campi

      Simplicitas niveo currit amica pede:

15

Sylvia non aurum poscit, non sericas, sed me.

      Illi ego sum fulgens divitis unda Tagi,

Divitiae nobis sunt Crassi basia, Cresi

      Amplexus, Veneris dulcia furta Midae.

Te propter quae non diligit improba, non te

20

      Sed quod propter diligit, illud amat.