Panfilo Sasso epigrammaton libri 1, 67

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


67. eidem

Cornibus insignis croceis et veste superbus

      Murice quam tinxit luxuriosa Tyros,

Frontis et auratae referens Idaeus honorem,

      Aequoris et terrae qui loca cuncta docet

5

Augurio missus laeto, nam regna Syenes

      Fervida quaerebat Thetyos atque caput,

Ad nostras venit silvas, ad iugera parvi

      Ruris, ad incultae rustica tecta casae,

Quam cum spectasset "Miserum me" dicere coepit:

10

      "Sunt ubi nunc thalami, Petre superbe, tui?

Limina mygdonio quae marmore candida fulgent

      Quaeque sub aurato ianua poste nitet,

Atria centenis ubi sunt elata columnis

      Stragulaque et picti sardonycata tori?"

15

Tunc ego "Quam Musae celebrant, quam pulcher Apollo

      Te quoque non pudeat tecta subire domus;

Et me Petrus amat". Petri cum nomina sensit,

      Admovit celeres in mea tecta pedes.

O quam magna tui est reverentia nominis, illud

20

      Si plusquam Phoebi numina quisque colit!