13. ridet Ligysti incantamenta

Audite o socii, Ligystus ille

Qui mores celebrabat catonianos,

Et cui candida veritas in ore est

Semper socratico, Stygis tiranno

5

Et nocti geminis prius iuvencis

Mactatis, lemures vocat laresque,

Scyllas, Eumenides, canemque saevum

Qui latrat triplici triformis ore

Diris versibus improbis, malignis,

10

Format sydere caereas figuras

Infausto rapit ossa de sepulchris

Et vestes laceras, precatur, orat,

Phoebum sollicitat, movet sororem,

Firmat flumina, rupibus sub ipsis

15

Montes concutit arduos, ferasque

Mulcet sanguineas, avesque diras.

Nuper cum niveae ferum puellae

Cor vellet magica ferire tabe,

Res mira et nova, calceos, cothurnos

20

Et laenam et crepidas et omne quicquid

Partes corporis illius tegebat

Convertit, varians, agens, supinans,

Mutans sedulus ordinemque rectum;

Sed sors callida, iusta, liberalis

25

Effectus tribuit pie decentes:

Incantata fugit puella, spernit,

Odit, negligit, increpat, lacessit

Dilectum iuvenem prius sibique

Iucundum satis. O sophos beatum,

30

O quanta est magicis viris potestas!

Si mutat Veneris pios amores

In saevas odii faces cruenti

Ac duri, obtinet et nihil quod optat.