Quinto Emiliano Cimbriaco carmina uaria e codice Oenipontano 664, 23

Testo base di riferimento: A. Zingerle, 1880

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


23. apologeticon ad Bernhardum d. Caesaris scribam

Do quod carmina serius, putato

Id causae mihi, Pergeri, fuisse,

Quod non est pretium meis Camenis,

Cum sint Caesareis coquis honores

5

Et tibicinibus satis potentes.

An, te oro, esuriet sacer poeta,

Qui de carminibus potest sonoris

Annos addere Caesari Sibyllae

Parcarumque colos diu morari

10

Et facta inclita mittere ad nepotes?

Sed mi, dum uigilo, perit papyrus

Et magni emptum oleum uorat lucerna;

Tum uestes nimio teruntur usu,

Insomnes mihi pruriunt ocelli,

15

Dum noctes aliis meas repono.

Verum haec nemo hominum mihi resarcit;

Sic grati pereunt dies et anni,

Occultis pedibus uenit senectus,

Dum Phoebum sequor et nouem sorores

20

Et plectris ferio lyram sonoris.

Impune, o mala caecitas! canentem

Versus sollicitat furens egestas

Et gratis tamen audiunt poetam.