3. saturnalia ad Laurentium Medicen

Turpe est Saturni non festa luce madere,

      Iste dies nobis aurea saecla refert.

Adde puer talos et in urnam coniice sortes,

      Adde merum et large ligna repone foco.

5

Num cernis domini servis cuncta ministrent

      Perque domos currant munera perque vias?

Iuppiter insano regnandi caecus amore

      Impius in veterem cum tulit arma patrem,

Crudelis fugiens vati crudelia bella,

10

      Saturnus magnam venit in Hesperiam

Instituitque rudes homines non more ferarum

      Vivere, sed posuit moenia, iura dedit.

Omnia tunc illo stabant communia rege,

      Non erat impositus, qui secat arva, lapis.

15

Nec faber in saevos ferrum converterat enses,

      Nec mare caeruleum spreverat ulla ratis.

Hinc vitae illius non immemor annua sacra

      Saturno instituit Romula posteritas.

At tu, sancte senex, hodie coelumque relinque,

20

      Huc ades et sedes vise benigne novas.

Sed mitis placidusque veni qualemque Decembri

      Mense decet ludos concelebrare tuos.

Florentemque urbem, Syllanae moenia gentis

      Aeternum serva cum populo et patribus

25

Saxettumque meum tota cum prole secundes

      Donatumque, decus stirpis Aciaroleae;

Laurentum ante omnes Medico de sanguine Cosmi

      Doctorumque decus praesidiumque virum.

Omnibus et crescat soboles, quae gesta parentum

30

      Vincat, nec priscis gaudeat in titulis.

Annuit, intonuit laevum thalamusque refulsit

      Gestiit et paries adveniente deo.