16. ad Ioannem Acciaiolum

Praecipiti delapsus equo dum tristia duco

      Tempora, dum Romae debile curo latus,

Felix lascivis nimium placiture puellis

      Templa deum mira calliditate petis,

5

Nunc recolens servos, Mariae miracula divae,

      Nunc reparatei tecta superba tholi,

Nunc ad porphyreas devinctas aere columnas,

      Perfida quas nobis Pisa subacta tulit:

Saepius ut videas, facilis coniector amoris,

10

      Palleat adventu Deianira tuo.

Gratulor ipse tibi, quanquam mea corpora languent,

      Deianireo quod sub amore cales.

Sed deus Oechaliam quoniam dilexit amantem,

      Sis memor, Oetaea quod tumulatus humo.

15

Aspice morellos praesigni corpore vultus,

      Aspice morellas, sidera bina, faces.

Nec te commoveat, caderent si crinibus angues

      Sumeret et veras Gorgon amata comas,

Latoa posset forma contendere sola,

20

      Cederet huic Tyro candidaque Antiope.

Hanc cui nam superi iungent in amore secundi,

      Fortunatorum maximus unus erit.