13. ad Petrum Philippum Pandolfinum saturnalia

Turpe est Saturni festa non luce madere,

      Iste dies nobis aurea saecla refert.

Num cernis domini servis ut cuncta ministrent

      Perque vias currant munera perque domos?

5

Iuppiter insano regnandi captus amore

      Impius in veterem cum tulit arma patrem,

Crudelis fugiens nati crudelia bella

      Saturnus magnam venit in Hesperiam

Instituitque rudes homines non more ferarum

10

      Vivere, sed posuit moenia, iura dedit.

Omnia tunc illo stabant communia rege,

      Non erat impositus, qui secat arva, lapis,

Non faber in saevos ferrum converterat enses,

      Non mare caeruleum spreverat ulla ratis.

15

Hinc vitae illius non immemor aurea sacra

      Saturno instituit Romula posteritas.

At tu, sancte senex, hodie Florentia tecta

      Et Pandolfinam vise, benigne, domum.

Sed mitis placidusque veni qualemque Decembri

20

      Mense decet ludos te celebrare tuos.

Florentemque urbem, Syllanae moenia gentis

      Aeternum serva cum populo et patribus.

Omnibus et crescat soboles, quae gesta parentum

      Vincat, nec priscis gaudeat in titulis.

25

Annuit, intonuit laevum thalamusque refulsit

      Gestiit et paries adveniente deo.