3. de valetudine sua ad Nicolaum
Michelozium ex Alpibus

A Gallis Italos frustra natura diremit

      Per saevas Alpis nam, patefacta via, est,

Quas igni et ferro, tandem confregit aceto

      Hannibal edomitas viribus Herculeis.

5

Alpibus aereis assurgit, Caucasus horrens

      Et, qui verticibus sidera fulcit, Atlas.

Tartareas valles et saxa minantia coelo

      Prospicio et nigros per iuga summa lacus.

Hac me facundi Donati copia ducit,

10

      Quo duce per Stygias ire liberet aquas.

Vix tamen hoc patior coelum, vix horrida ventis

      Frigora; tris languent corpora fessa dies.

Quod si contigerit gelida me valle recondi

      Hoc teneat scriptum carmen ut urna, velim:

15

Gallorum ad regem non parva negotia missum

      Donatum comitans Fontius hic periit.

Sin redeo incolumis Christi genitricis ad aram,

      Procumbam nudis et capite et pedibus:

Interea ad Mariae festis, concede diebus

20

      Cereolos voto munere persoluens.

Magna dabunt alii, quis maior copia rerum est:

      Non minor est largis mens bona muneribus.

Nec te praetereat multa donare salute

      Cenninum sanctae lumen amicitiae

25

Saxettum et dulces Nera cum coniuge natos,

      Hunc penes est nostrae maxima pars animae.

Cui dic, Montugia me culta expectet in aula;

      Nil collata valet Gallia Montugio.

Ad summam nostros omnis, Nicolae, saluta,

30

      Plurima nam languor scribere posse vetat.