1. ad illustrissimum principem et excellentissimum
Calabriae ducem, divum Alphonsum iuniorem de Aragonia,
Platini Plati Mediolanensis liber I Ferrariensis
Ibis, o felix nimium libelle,
Vsque ad Alphonsi penetrale divi
Ibis: admisso dabitur sereni
Copia vultus.
5
Iussa procumbens refer haec magistri,
Dic: "Adoratum venio libellus,
Non adulatum: diadema sacros
Poscit honores."
Quae senis pulchre Samii feruntur,
10
Mole membrorum veteri solutas
Mortis immunes animas reverti in
Corpora rursus,
In duce affirmes Calabro probari,
Qui refert nomen pronepos avitum
15
Regis et mores animosque, sacri
Numinis instar.
Vade ter felix, refer haec, libelle!
O quater felix, modo di secundent
Coepta: fortuna meliore nostris
20
Vtere fatis!
Si molestus sis, tenebrae manent te
Bis ter infamem, miserum quater bis
Vendicent turpes sibi quem tabernae
Iure vetusto.
25
Si decus Phoebi, ducibusque longe
Doctior claris, rata si poetis
Oderit te spes, quis amet, libelle?
Institor omnis.
Ipse te divasque novem perosus
30
Odero, infelix et ineptus auctor:
I tamen, sacro ducis ore fretus
Non ope nostra.