Giorgio Sisgoreo carmina 2, 21

Testo base di riferimento: V. Gortan, 1966

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


21. ad Ioannem Chrisanum Hyaderensem

Tu quia pollicitus Musae tua vota daturus,

      Ingenium Curis sublevet illa tuis.

Det tibi Castalio Suaves de fonte liquores,

      Hausta lavet curas Pegasis unda graves.

5

Summme lyram, tristes propellet pectore nubes

      Et faciet pulso corda serena metu.

Quid valeat numeris hec barbyton ipsa canoris,

      Orpheus testis erlt, testis Aryon erit.

Nanque levis cura est, poterit quam pellere Clio

10

      Sive tue cantus, pulcher Apollo, lyre

Illa gravis nimium, nulla medicabilis herba,

      Carmina quam nunquam pellere corde valent.

Hec cruciat multos celesti carmine vates

      Et proceres magnos ad iuga dura trahit.

15

Hec lacerat si forte tuum scevissima pectus,

      Nulla tibi poterit, io, medicina dari.

Scribe elegos, quales fertur scripsisse Tibullus

      Et quales Naso composuisset amans,

Tu vix formosam poteris mulcere puellam,

20

      Hei mihi, difficilil cura cupidinea est!

Ius quoque Caesareum pariter tu pectore versas

      Et canis Aonio, Chrisane, saepe choro.

Tu quoque non una gaudebis nanque corolla,

      O nimium foelix, valle sub Elysia.