1. ad Vrbanum presulem

Vile mihi argenti sit semper pondus et auri,

      Auriferi pereat dives harena Thagi!

Pulchra minusque iuvant auratis tecta columnis

      Tinctaque nec Tyrio murice lana iuvat.

5

Quippe nihil Musa melius, nil carmine maius,

      Castalios placeat ludere saepe modos.

Hac te, Vrbane pater, dulci celebrabo Camoena,

      Tu quia sic nostra laetus es ipse dea.

Nanque Vrbanus erit noster famosus Vlixes,

10

      Dum cantat nostro Callyopea sono.