Ugolino Verino Flametta 2, 41

Testo base di riferimento: L. Mencaraglia, 1940

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


41. ad Clio Mediolanum petentem

Bebriacos campos et celsa palatia magni

      Sfortiade nostro nomine, Musa, pete.

Ne stupida horrescas postes intrare superbos

      Et mira auratos arte subire lares,

5

Ne ducis invicti qui quamvis alter in armis

      Sit Caesar, timeas ora videre sacra,

Nutritusque licet patria est Galeactius arte,

      Ille tamen Musis semper amicus adest.

Illic invenies veterem fidumque sodalem

10

      Cuius tu tanges officiosa manus,

Et verbis nostris sibi dicito mille salutes,

      Dimidium vitae est Rictius ille meae.

Hic est qui nostros solitus laudare libellos

      Et lepidos hilari fronte probare iocos,

15

Hic quoque pegaseis doctus non horret ab undis,

      Hospitio vatis subscipiere Clio.

Cum sciet unde venis vel quis te miserit istuc,

      Te manibus subito, te geret ille sinu.

Inter delitias spectati carmen amici

20

      Franciscus noster semper habere solet.