36. ad invidum innominatum

Invide quod nostros carpas non curo libellos,

      Non tamen ipse meo carmine notus eris,

Barbara quod tamquam vel sint puerilia dicas.

      Non tamen ipse meo carmine notus eris,

5

Insidias nostrae quod tendas invide vitae,

      Non tamen ipse meo carmine notus eris,

Sardoniis quamquam est tibi risus tristior herbis,

      Non tamen ipse meo carmine notus eris,

Letheisque tuum nomen mandabitur undis,

10

      Et nulli nostro carmine notus eris.

Et licet adversis tu nostris invide rebus

      Laeteris, nulli carmine notus eris,

Et tibi profuerit nihil irritasse Verinum,

      Neve voti tui, livide, compos eris.

15

Ignotus moriere, tacent mea carmina nomen,

      Sed doleo quod tu non moriare cito.