34. gratulatio de victoria Mathyae regis Pannoniae
nuper habita de incursione Turcorum

Implevit latias loetis rumoribus urbes

      Vecta per adriacos nuntia fama sinus.

Aplausit niveis nuper Victoria pennis;

      Flavit pannonicis aura secunda iugis.

5

Dalmatiam irruerant Turcorum millia quinque,

      Christicolum ut plenos depopulentur agros;

Territaque extimuit saevum Germania motum,

      Cum vidit terris barbara signa suis.

At non magnanimi proles generosa Ioannis

10

      Contatur: fortes ducit in arma viros.

Saltus Dalmaciae et fauces intercipit artas,

      Ne fuga per latos ulla pateret agros,

Praedantesque hostes stricto rex ense Mathyas

      Invadit: subito barbara tela cadunt.

15

Fit strages ingens; exundant sanguine campi

      Sanguineque algentes intepuere nives.

Instant victores, sternunt capiuntque paventes;

      Vix unus cladis nuntius inde fugit.

Pannonii exuvias loeti praedamque receptam

20

      Exportant; capiunt praemia digna duces.

Hoc utinam foelix possem spectare trophaeum

      Cernereque invicti principis ora mei!

Ista sophocleis quamquam sunt digna coturnis,

      Nec debent parvo carmine magna cani,

25

Ingenii quodcunque mihi de fonte sororum

      Fluxerit, id regi serviet omne meo.

Ordiar invicti foelicia principis arma;

      Tu vires nobis ingeniumque dabis.