34. quod felicius ruri quam in urbe vivatur

Qui vult foelicem sine curis ducere vitam,

      Contentus paucis vivat ab urbe procul.

Exiget hic longum tranquille inglorius aevum;

      Addictus nullo crimine, liber erit.

5

Collibus apricis vites et semina campis

      Mandet, et hortorum cura secunda detur.

Vere legat flores, messem succidat in estu,

      Calcet et auctumno dulcia musta lacu.

Horrida pellitus glacialis tempora brumae

10

      Et posito Boreae rideat igne minas.

Fluminibus pisces, silvis venabere dammas,

      Et visco incautae decipientur aves.

Non hic ambitio nec opum furiosa cupido;

      Est procul a castis cypria pestis agris.

15

Quod si naturae poteris cognoscere causas,

      Tantum divinae mentis acumen habes,

Musarumque sacro foelix rapieris amore,

      Vt dictet versus pulcher Apollo tibi.

Tunc nullae impedient curae per amena vireta;

20

      Vda meduseis antra videbis aquis.