13. ad Bernardum Adimarium,
qualis futura hominum resurrectio

Corpora post obitus hominum incorrupta resurgent,

      Iudicii extremi quando erit ima dies.

Tunc animae rursus radianti corpore cinctae,

      Presertim electae, lampadis instar erunt.

5

Et nive candidior cinget leve corpus amictus,

      Qualis Amadriadum pectora vestis obit.

Quin etiam eflagitas tedae si cura prioris

      Restet, et antiquae foedus amicitiae,

Humanos ne actus tollat mors improba secum,

10

      Adimar, et vitae finiat offitia.

Nullus sponsus erit, nubet tunc nulla puella,

      Angelicaeque instar virginitatis erunt.

Nec mirum: quorsum, plenis iam sedibus alti,

      Esset opus thalamos sollicitare novos?

15

Restabunt habitus mentis vitaeque prioris;

      Fulgebunt rutilis corpora clara notis.

Restabunt verae soli virtutis amores,

      Qualis nostra fuit, dulcis amice, fides.

Ne timeas: aevo longo super astra fruemur,

20

      Nec mors disrumpet foedus amicitiae,

Solaque foelices reddet presentia Christi;

      Vltimus hic finis summaque meta boni est.