Ugolino Verino epigrammata 2, 20

Testo base di riferimento: F. Bausi, 1998

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


20. contra Prothagoram negantem Deum esse
et contra Epicurum negantem animae immortalitatem

Aeternos animos quicunque negaverit esse,

      Ille etiam nullum dixerit esse Deum.

Impie Prothagora, scelus exsecrabile dixti;

      Traxisti unde nefas hoc, Epicure, tuum?

5

An cadit in mortem simplex et ab aethere missum,

      Quod non compositum est et quod imago Dei est?

Corpora quin etiam post mortem aliquando resurgent,

      Doctrinae hoc princeps senserat ante Plato.

Armenius surrexit Iris, bis quinque diebus

10

      Qui iacuit patria contumulatus humo.

Rursus et aethereas est missus testis ad auras,

      Ostendens geminas funeris esse vias.

Dixerat ista Plato. Cur tu mirere, sepulchro

      Si prodit fetens quatriduante caro?

15

Huius enim imperio caelum tellusque creata est

      Ex nihilo et quicquid terra polusque tenet.

Quicunque ista negat, dubius vel credit et haeret,

      Se iam iudicii sentiat esse reum.