Ugolino Verino epigrammata 2, 17

Testo base di riferimento: F. Bausi, 1998

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


17. qui vult consequi veniam peccatorum,
agat penitentiam ante diem extremum

Quicunque exoptat veniam requiemque malorum,

      Ingemat erroris peniteatque sui,

Quo vos usque Dei clementia tanta moretur:

      Iam non ille potest crimina vestra pati.

5

Quae vos oblivio, quae vos letargica pestis

      Invasit? Somno surgere tempus adest!

Rumpite, quaeso, moras vitiisque imponite finem

      Antea quam frangat Parca severa colos.

Iudicii tunc tempus erit; post funera iustus

10

      Iusta Deus merito praemia cuique dabit.