6. invocat pacem ut Italiae labanti succurrat

Terrarum pax alma quies, succurre labanti

      Ausoniae et belli ferrea tela preme.

Debacchata satis latias Bellona per oras:

      Quos illa intactos sanguine liquit agros?

5

Quid referam eversas tuscis in montibus arces,

      Quid ferro et flamis opida versa solo?

Quid Calabrum in campis narrem lachrymabile bellum,

      Turcorum rabie tot cecidisse viros?

Nunc vero innumeris Ferraria cingitur armis,

10

      Vinctus et Heridanus compede tardat aquas.

Fulminat ad portas Veronae martius heros

      Dux calabrum, et venetas depopulatur opes.

Concussa Italia est; odiis certatis iniquis,

      Ausonides, tanquam barbara tela premant.

15

In vestra, heu, miseri, nudatis viscera ferrum!

      Oenotria, heu, misera, est debilitata satis.

Iam delicta nimis luimus: pax aurea, tandem

      Sanguinei rapidos comprime Martis equos.

Hic Italis quintus bellorum volvitur annus,

20

      Et vereor ne sit maior in arma furor.

Alma veni, pax alma, precor, confringe furores!

      Quid cum pace mali est? Quid sine pace boni est?