Callimaco Esperiente epigrammatum libri duo 2, 154

Testo base di riferimento: C. F. Kumaniecki, 1963

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


154. ad Platinam

Squamea brumali torpebat frigore serpens,

      Laedere calcantem non satis apta pedem.

Aspicit hanc pastor gremioque imponit amico,

      Sanguinis ut proprii sublevet igne gelu.

5

Illa venenato pastorem dente fatigat,

      Vt sensit virus intepuisse suum.

Sic gelida algentem togula nudisque lacertis

      Sordidulis pedibus squalidulisque comis

Phaedronium Lupiis propria pietate recepit,

10

      Viveret ut servi conditione iugi.

At vacui postquam replevit corporis antrum

      Phaedronius turdis, sumine, ficedulis

Coepit et insolitis sommos deducere plumis

      Et rudibus legem ponere criniculis,

15

Quam prius incassum digiti temptare solebant,

      Deliciis tantis mentula pertumuit

Et Lupii teneram coepit violare sororem,

      Nec mora, coniugii iura pudica sui.

Hoc Lupius novit voluitque carere ministro,

20

      Coeperat ex illis namque timere sibi.