165. de Artemona fabro ferrario nupta

Non nympha agrestis sed que quando insita nymphis

      Silvicolas Faunos falleret Arthemona.

Nupserat Helvidio quo non tulit arctica tellus

      Lemniaci ingenium doctius arte dei,

5

Sed fuligosa semper caligine tinctus

      Carbonumque atro pulvere terribilis

Turpiter uxoris corpus maculabat eburnum.

      Non tulit id Lachesis destituitque colum,

Et niveam Stygia postquam ter lavit in unda

10

      Arthemonam campis reddidit Elysiis.

Quis neget esse piam mortem quandoque sed inter

      Celicolas fabro si dea nupta deo,

Tam magno exemplo forsan tolerare licebat

      Inter mortales id quoque coniugium.