130. de Roxana et sorore

Inferias Roxana suo factura marito

      Purus ut Elysias viseret ille domos,

Esuriem vulgi ventresque accivit inanes

      Et quoscumque domi torquet iniqua fames;

5

Atque in vestibulo positis ex ordine mensis,

      "His - ait - assistas sisque ministra, soror".

Paruit et tunicis collectis altius illa,

      Marmorea sumpsit pocula plena manu,

Et circum properans nunc his nunc porrigit illis,

10

      Omnibus ad nutum quodque fit equa videt;

Non erat humano facies de more serena.

      Nil ibi non dignum numine et ore dee;

Aurea formosas cervices fila tegebant

      Fila Dioneis splendidiora comis;

15

Perque ministerium nudos utrimque lacertos

      Credebat quisquis conspiciebat ebur;

Ante Phrygem puerum mensas obitura deorum

      Ad cyatum talis Herculis uxor erat.

Felices inopes quibus ethere digna ministra

20

      Servit, et ad nutum cum voluistis adest.

Fortune grates inopem si reddat habebo,

      Tam formosa mihi si modo serva datur.