24. ad Fanniam

Extrahe sacrilegam dura mihi forcipe linguam

      Vulturibusque illam, Fannia, pone cibum;

Aut furibunda meos oculos incurrito dextra,

      Et pete sanguineo ter quater ungue genas!

5

Sic merui, patiar cum fecerit Ira nocentem;

      Exige tu penas quas mea vita velis!

Impius immensi lapidis sub mole laborat

      Sysiphus ausus erat quod reticenda loqui!

Et mea vulgavit temeraria lingua silenda

10

      Et semper tacita mente premenda mihi!

Nec mea Sysiphio torquentur pondere colla

      Vt purget facinus debita pena meum!

Sed levis est nimium saxi mihi pena caduci

      Admissi gravius culpa luenda mei!

15

Dira Prometheo volucris de pectore surgat

      Transferat inque meum rostra cruenta iecur!

Raptetur celeri caput hoc Ixionis orbe

      Et pertusa meas degravet urna manus;

Tantaleamque sitim patiatur lingua sub undis,

20

      Illa fuit culpe prima ministra mee;

Et siquid Rhadamantus habet violentius, in me

      Archanis subito concitet e tenebris!

Advolet ante oculos ultricum turba dearum

      Et tortis in me sibilet usque comis!

25

Horrendisque agitet semper sub nocte figuris

      Et faciat plenos ire timore dies!

Me miserum videat Phebus, Phebique gemella,

      Sitque eque invisum tempus utrumque mihi.

Quo dolor exarsit quam me furor egit in iram!

30

      Hoc tu qua culpa demeruisse potes?

Debueram tacitus virgas tolerare cruentas

      Et cedi corpus voce silente pati!

Debueram Siculi perferre incendia thauri

      Et sevum quicquid tortor iniquus habet!

35

Stultus, Horesteis furiis maioribus actus

      Aut quibus exarsit dextera, Colchi, tua,

In vulgus secreta tuli, dixique tacenda

      Tortoris nullo verbere agente trucis!

In penas tu lenta venis paterisque nephandum

40

      Post scelus hoc oculos astra videre meos!

Nec meritam iusto linguam mihi dente recidis

      Cum tua lascivo currit in ora ioco.

Ergo ego sub cura quondam afficiebar inani

      Cum rebar charum non satis esse tibi!

45

Non nisi verus amor tantam dimittere culpam

      Posset, et ultrices sic cohibere manus.

Non ego iam vulgo narranti, Fannia, credam

      Non oculis de te crimina visa meis!

Iam genio poteris totis servire diebus

50

      Nam me casta satis iudice semper eris!

Qui volet alterius te dicat amore teneri,

      Contentamque uno te neget esse viro:

Obsistam certa ratione et semper amoris

      Hanc veniam dicam pignus habere tui.