Callimaco Esperiente carmina, 22

Testo base di riferimento: F. Sica, 1981

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


22. ad Fanniam

Fama erat egregium iuvenem, mea Fannia, nuper

      Coniugii dextram iure dedisse tibi!

Gaudebam et palmis pariter cum mente levatis

      Omnia felici facta precabar ave!

5

Connubiique deos supplex in vota vocabam

      Vt fierent faciles ad sua sacra tibi!

Presertim, Lucina, tibi custodia partus

      Protinus ingenti munera lance dedi!

Et fumavit onix Arabum de messe Lyeo,

10

      Vt foret a pateris ira furorque procul!

Candentemque bovem regi oblaturus Olimpi,

      Optabam ut fausto congrederere die

Paxque coronatas mensas lectumque iugalem

      Sterneret, et pacis semper amica fides;

15

Vtque carens nimbis nox et tranquilla veniret,

      Que mox deliciis sancta futura tuis;

Sex geminaque manu Charitum famulatus adesset

      Ante thorum vestes cum positura fores!

Ac velut aspicerem solenni fronde mariti

20

      Et tua iamdudum tempora cincta simul,

"Huc, Hymenee, veni - clamabam pectore toto -

      Et sacris itera previa verba tuis

Virgineaque procul pellens a mente timorem,

      Tam nitido ac ipsa est sidere iunge viro!

25

Iam taceas solers aliena expendere turba

      Inque tuis stulte desidiosa nimis.

Invitusque modum statuas tibi denique, Livor,

      In quo te iactes, iam nihil esse vides!

Fannia legitimo coram parebit amori

30

      Et populo amplexus conspiciente dabit.

Nec timor obsistet legum, nec cura parentum,

      Nec fame furtim decipienda fides.

Quicquid amor multo studio celare iubebat

      Iam licet, et laus est quod fuit ante pudor".

35

Hec ego dum meditor, subito nova fama creata est

      Indigno pactam teque ait esse viro.

Tunc fuit in toto sudor mihi frigidus ore,

      Et mens et vires succumbuere simul;

Ac velut aspicerem crudelis vulneris ictu

40

      Danda sepulture corpora trunca patris,

In faciem sevire manus crinesque coegit

      Pectoraque infandus dilacerare dolor;

Et miserum quater et totiens me denique dixi

      Ac natum duri sideris auspitio!

45

Quid furis aut quis te, mea Fannia, concitat error?

      Quo properas et te precipitare paras?

Nondum plus equo nivee tumuere papille,

      Nec prohibent turbis ludere virgineis:

Nondum par oneri venter, sobolique ferende,

50

      Non etas curis quas habet ampla domus!

Necdum preteriit sumendi flammea tempus,

      Et magis effusis te decet ire comis!

Advehit ad prelum maturas villicus uvas,

      Pomaque ab arboribus non nisi cocta legit!

55

Nascenti statuere locum tibi fata diemque

      Quo te per sponsi limina ducat Hymen!

Quid nondum plenis siliquis nec tempore iusto

      In spicas falcem mittis inepta tuas?

Luxuriare sinas adolentis germina culmi,

60

      Horrea quo laxet postmodo plena seges.

Vel si tanta urget thalami te cura iugalis

      Et non legitimo tempore teda placet,

Te saltem coniunge viro cui gentis avite

      Sit decus et virtus altera nobilitas,

65

Quem, vite ac morum specimen, te coniuge dignum

      Reddant, qui amplexus par sit adire tuos.

Non nisi delecto danda est hec forma marito,

      Non nisi cui pariter numina cuncta favent!

Vsque adeone tui nulla est tibi cura pudoris

70

      Vt possis tali te sociare viro?

Collaque nativa squalentia sorde lacertis

      Complecti, quales vellet habere Venus?

Atque hyrtis maculare genis redolentia plane

      Ora metit quicquid dives odoris Arabs?

75

Non sinat hoc quicumque regit terrena deorum,

      Non videant tantum tempora nostra nephas;

Sed potius leto populus se flore coronet

      Et spargant pueris compita tota nuces,

Nobilibus pompis meliori nupta marito

80

      Cum perges meriti parte locanda thori.

Illa quidem festo quovis mihi sanctior esset

      Natalique meo charior una dies!

Aspicerem ingenti spetiosas agmine tecum

      Et melior cunctis quam tua forma foret!

85

Quis tenor incessus, laterumque gratia dum se

      Magna Iovis coniunx qua solet arte movent.

Quis torquis vestisque simul, quo flore corona,

      Qua crinis fusus, qua foret implicitus.

Omniaque aurata Phebo testudine carmen

90

      Dictante ad thalami limina concinerem!

Coniugioque annos multos et lite carentes

      Optarem ac pulchra prole nitere domum.